Historia

 

W latach ok 1200-300 p.n.e. odkryto w Świdnicy pozostałości po plemionach z kręgu kultury łużyckiej oraz olbrzymi cmentarz z bogato wyposażonymi grobami, następnie po okresach migracji plemion pojawili się tam Ślężanie. Śląsk został zajęty ok. 900 roku przez Mieszka I i przyłączony do Polski.

Świdnica nazwana została miastem pierwszy raz dopiero w 1267 roku, gdy należała wtedy do Księstwa Wrocławskiego. Ówże książę tego księstwa nadał miastu prawo szrotu i prawo mili. Po śmierci wcześniejszego władcy księstwa nowy przywódca stworzył z tego miasta stolicę swojego terenu. W pierwszej połowie XIV wieku w mieście postawiono mury obronne , kościół i dwa klasztory. Wówczas również liczyła już około 8 tys. mieszkańców. Stało się ono centrum wyrobów sukna i piwa w Polsce. Po śmierci królowej księstwa, miasto dostało się w ręce władzy czeskiej.W 1428 roku nastąpiły wydarzenia przybierające pewien rodzaj powstania, zwalczone poprzez porozumienie miast. Następnie w 1520 roku wybuchło powstanie, które niestety zdławiono poprzez podstępne zwabienie dowódców do Wrocławia. W 1526 Świdnica została objęta rządami Habsburgów. Na przełomie XVII/XVIII pod Świdnicą wybuchł bunt chłopski, który wojska pruskie szybko stłumiły.

Po wojnie prusko-austryjackiej w 1866 roku Świdnicę ogłoszono miastem otwartym. Po zjednoczeniu Niemiec gospodarka miasta ożyła i zaczęła się rozwijać w zastraszającym tempie. W 1844 roku Świdnica uzyskała połączenie kolejowe z Jaworzyną Śląską i w drugiej połowie wieku jeszcze w trzech innych kierunkach. W XX wieku zabudowa zaczęła wychodzić poza granice murów obronnych i miasto przybrało obraz wielkomiejski. Wybudowano tam m.in. gazownię (1863r.), wieżę ciśnień (1876r.) i elektrownię (1907r.). Ludność wzrosła prawie dwukrotnie w przeciągu pięćdziesięciu lat (1852 r. do 1900 r.) z ok. 15 tys. do 28 tys. Po zakończeniu II wojny światowej Amia Czerwona zajęła to miejsce. Wtem nastąpił napływ ludności z centralnej i wschodniej części Polski. Po zakończeniu działań wojennych polska grupa operacyjna zaczęła od przejęcia zarekwirowanych poniemieckich majątków, a następnie rozpoczęła tworzenie administracji miasta. W tym okresie wybudowano wiele osiedli mieszkaniowych i miejsc przemysłowych. W dniu 1 stycznia 1999 roku Świdnica stała się stolicą powiatu, a w pięć lat później siedzibą Diecezji Świdnickiej.